پیش نویس

متن کامل نطق میان دستور دکتر علی مطهری نماینده تهران در روز چهارشنبه 18/12/89

بسم الله الرحمن الرحیم

انتخاب آیت الله مهدوی کنی شاگرد و دوست قدیمی شهید آیت الله مطهری به ریاست مجلس خبرگان رهبری را به ایشان تبریک می گویم وامیدوارم همان طور که مشی معتدل ایشان اقتضا می کند، مانع تندرویها و افراط گریها و موجب بازگشت وحدت به جامعه اسلامی ما باشند. از آیت الله هاشمی رفسنجانی نیز که با تدبیر در واقع این منصب را به ایشان تفویض نمودند سپاسگزارم و بدیهی است که همچنان نقش ویژه در تحولات اجتماعی سیاسی کشور خواهند داشت.

نکته ای که لازم است مجلس محترم به آن توجه داشته و عکس العمل مناسب در مقابل آن نشان بدهد شدت یافتن ترویج مکتب ایران توسط دو مقام عالی رتبه کشور است. از جناب آقای دکتر توکلی که اخیراً طی مقاله مستدلی این خطر را گوشزد کردند سپاسگزارم و از هیئت محترم رئیسه تقاضا دارم که آن مقاله را در اختیار نمایندگان محترم قرار دهند.

به عنوان نمونه ما همه می دانیم که نوروز یک انتخاب خوب از سوی ایرانیان بوده، به این معنی که بهترین ایام سال را از نظر اعتدال طبیعت برای گردش و تفریح و دید و بازدید انتخاب کرده اند. اما اگر همین نوروز را به سبب تعصب نژادی به دیده افراط بنگریم و مانند آقای مشائی بگوییم نوروز یکی از شعائر الهی است و سخن از "منشور نوروز" به میان آوریم و از دوازده رئیس جمهور از جمله پادشاه اردن که مردمش علیه او تظاهرات می کنند برای برگزاری مراسم ویژه در تخت جمشید دعوت به عمل آوریم، مراسمی که یادآور جشنهای 2500 سال شاهنشاهی ایران در سال 1355 است، و هزینه هنگفتی را که با سادگی و تجمل ناپذیری نوروز در تضاد است صرف کنیم، این امر حکایت از خوابهایی دارد که برای انحراف انقلاب اسلامی دیده اند.

اخیراً رئیس جمهور محترم گفتند " شناخت ما از ولایت همان فهم ایرانی از اسلام است ". اگر دیگران نیز از فهم مصری یا عربی از اسلام و فهم ترکی از اسلام و فهم اندونزیایی و مالزیایی از اسلام سخن بگویند چه بلایی بر سر اسلام و امت اسلام می آید؟ آیا این حرفها وحدت اسلامی را مخدوش نمی کند؟ ایشان در جای دیگر می گویند ایرانی ها جانشان را می دهند برای عزت ایران، چقدر روی مین رفتند برای عزت فرهنگ این سرزمین. در حالی که امام خمینی (ره) می گویند: «همه می دانند که تحمل هشت سال فشار و سختی دفاع مقدس فقط برای اسلام عزیز بوده است. این همه خون دادند مردم برای اینکه اسلام تحقق پیدا کند .....»

آقای رئیس جمهور! شما می گویید آنها که با ما دشمنی می کنند ، از بازیابی هویت و روش ایرانی ها می ترسند. در حالی که امام خمینی می فرمایند: دشمن های ما از جمهوری نمی ترسند، از اسلام می ترسند.

اینجانب هشدار می دهم که خطر تز "مکتب ایران به جای مکتب اسلام" که توسط آقای مشائی مطرح شده و متأسفانه توسط رئیس جمهور محترم نیز به دلیل ضعف بینش اسلامی و ارادت ویژه به آقای مشائی دنبال می شود، خطری است که کیان انقلاب اسلامی را تهدید می کند.

این همان تزی است که در سالهای منتهی به انقلاب اسلامی از سوی برخی روشنفکران مطرح بود و شهید آیت الله مطهری در نامه تاریخی خود به امام خمینی آن را این گونه مطرح و اعلام خطر کرده است؛ ایشان می گوید «ادعا می کنند که ایدوئولوژی ما روی فرهنگ ما اثر گذاشته و فرهنگ ما روی ایدوئولوژی ما. لهذا ایرانیت ما ایرانیت اسلامی شده است و اسلام ما اسلام ایرانی شده است. با این بیان عملاً و ضمناً فرهنگ واحد به نام فرهنگ اسلامی را انکار می کنند.»

جالب است که آقای احمدی نژاد اخیراً گفته اند: « البته بحث دیگری وجود دارد به نام اسلام ایرانی که آن را در جای دیگری باز خواهم گفت.» گویی شهید مطهری پاسخِ تز مکتب ایران و این گونه سخنان را از پیش داده است.

عجیب است که این حرفها در زمانی توسط مقامات عالی رتبه کشور گفته می شود که نهضتهای اسلامیِ بی سابقه در کشورهای اسلامی در جریان است و درخت انقلاب اسلامی ایران به بار نشسته و لازم است بر وحدت امت اسلامی و بر مشترکات میان ما و آنها تأکید کنیم و کمترین سخنی که بویی از تعصب نژادی از آن به مشام برسد بر زبان نرانیم. اکنون باید بر خواسته های مشترک مانند بازگشت به اسلام و حاکمیت ملی مردم و رهایی از یوغ استعمار غرب تأکید کنیم نه بر مکتب ایران و منشور نوروز و برتری نژاد ایرانی و اسلام ایرانی و فهم ایرانی از اسلام.

البته گیرم که این از مسائل فرعی باشد. آیا فرعی بودن یک مسئله به این معنی است که رهایش کنیم یا به این معنی است که در اولویت بعدی قراردارد و باید در جای خود به آن پرداخت. چند روز پیش نیز یکی از همکاران، اینجانب را متهم نمود که مسائل فرعی را از اصلی تشخیص نمی دهم. پاسخ همین است که معنی مسئله فرعی این نیست که باید کنار گذاشته شود بلکه باید در اولویت بعدی قرار گیرد . سخن من در آن روز این بود که اگر گزارش حادثه تلخ 25 بهمن ظرف 2 هفته آماده و در صحن علنی قرائت می شود و کار درستی است ، گزارش مسئله کوی دانشگاه که رهبر انقلاب فرمودند دل ما را خون کرد، لااقل بعد از یک سال و نیم آماده و قرائت شود، نه اینکه اساساً از دستور خارج شود.

با همین توجیه، ما بسیاری از مسائل مهم را به بهانه فرعی بودن رها می کنیم و وظیفه نمایندگی خود را به درستی انجام نمی دهیم.
نمونه دیگر آن مسئله حجاب و پوشش اسلامی است. بعد از مصاحبه تلویزیونی چند ماه پیش آقای رئیس جمهور که در آن وظیفه نظارت دولت بر این موضوع را بر خلاف اجماع فقها نفی کردند، پوشش اسلامی در جامعه رو به انحطاط نهاد و اکنون در برخی موارد، پوشش درست اسلامی به صورت بلوز و شلوار درآمده است که به هیچ وجه فلسفه حجاب اسلامی را تأمین نمی کند.

مسئله عدم پرداخت بودجه مترو را نیز می گوییم فرعی است. پس چه چیزی اصلی است؟ لابد باقی ماندن من و دوستانم در قدرت!
مجلس نمی تواند و نباید در مقابل این پدیده ها بی تفاوت باشد. اینجانب به دولت هشدار می دهم اگر همچنان بر ترویج تز مکتب ایران پافشاری کند و نسبت به مسئله حجاب و عفاف همچنان بی تفاوت باشد، ضمن حمایت از خدمات دولت، سئوال از رئیس جمهور را که به خاطر اجرای قانون هدفمندی یارانه ها به تعویق انداختیم در دستور کار قرار خواهیم داد. / 21