آقای رییس جمهور
قعطنامه هایی که علیه ایران صادر شدند ، کاغذ پاره نبودند !
تحریم دانشان هم پاره نشد و آنقدر تحریم کردند که خودشان هم خسته شدند.
راستی چه کسی آنها را خسته کرد ؟
شما یا دولت شما !؟
تحریم ها آنقدر ددمنشانه بود که حضرت آقا نیز به وحشیانه بودن آن اشاره فرمودند . خود حضرتعالی هم این اواخر ، کلیه مشکلات کشور را به گردن تحریم ها انداختید و یک کلمه از ضعف مدیریت مجموعه خود که به سوء مدیریت تنه میزند ، حرفی به میان نیاوردید .
اما آقای رییس جمهور ، مقاومت دلیرانه این مردم در مقابل تحریم های پر فشار دشمن ، شما را به چه خیال انداخته است ؟ گمان می برید شما برنده این میدان شده اید !؟
نه برادر دیروز من !
این مردم به عشق پیشوای خود و به فرمان آقای خود تحت لوای اقتصاد مقا ومتی ، فرزندان رمضان و شمشیرزنان محرم شدند تا دشمن به ستوه آید .
اما شما و تیم شما در دولت چه کرده اید ؟
در اینکه تحریم ها ذره ای روی شما اثر نگذاشت ، شک ندارم!
ببخشید ، بنزین بشود لیتر 5 هزار تومان ، بچه های شما بدون ماشین به مدرسه می روند؟
گوشت بشود کیلویی 50 هزارتومان ، بچه های شما سر سفره غذا نخواهند داشت ؟
اما اگر نان فقط اندکی گران شود ، شاید نه ، حتما برادرزاده های من بی صبحانه به مدرسه می روند و ای بسا شب ، بی غذا شکم خود را به خواب سرگرم سازند!
براستی شما چه کردید؟
بگویم ؟ بگویم؟
هر روز بحران آفریدید .
هر روز برای این نظام مقدس هزینه ایجاد نمودید .
بجای پاسخگویی به رهبر معظم انقلاب در مقابل این پرسش که باید مسئولین پاسخگو باشند که در خصوص اقتصاد چه کرده اند ؟ چپ و راست به نهادهای زیر مجموعه رهبری ، از قوه قضایه گرفته تا فرزندان برومند این مملکت ، سپاه پاسداران ؛ حمله کردید و بدون دانش کافی ؛ مفاهیم عمیق و اعتقادی شیعه را حراج این و آن کردید و بقول طرفداران خودتان ، زیارتنامه درحکم یار گرمابه و گلستان خود ، از خود به یادگار گذاشتید .
مرم تحت فشار شدید اقتصادی ، در مقابل گرانی های وحشتناک کمرشان خم شد . اگر چه بجای مرغ ، اشکنه نخوردند اما صورت با سیلی سرخ نمودند تا دشمن ، دل شاد نشود .
شما چه کردید برادر دیروز !
چنان بلبشو و افتضاح اقتصادی و اختلاس های ریز و درشت در پاک ترین دولت تاریخ ایران رخ داد که روی صفحه صفحه تاریخ این مملکت سفید شد و شما ، این مدعی پرچمدار عدالت ، بجای برداشتن علم و پی گیری و گوش کشی اطرافیان خود ، خط قرمز به دور آنها کشیدید و مانع اجراء عدالت شدید و برای ترساندن این و آن ، گوشه پرونده بالا زدید و آبروی هر کسی را که با شما مخالفت می کرد ، به حراج گذاشتید .
دشمنان این مرز وبوم مقدس تلاش نمودند با تحریم های خود، مردم را به زانو در آورند و از نظام جدا سازند . مردم صبوری کردند و عکس امیال بدخواهان ، دل به نظام دادند و گرد پرچم ولی و امام خود حلقه زدند و به این امید که شاید شما و دولت شما ، کاری بکنید.
اما شما هر روز با تصمیمات اشتباه خود در عرصه اقتصادی ، بنیانهای اقتصادی این مملکت را ویران ساختید و 8 سال خدمتگذاری اینچنینی راکم دیده، چشم به 2 هشت سال دیگر دوختید!!
آقای رییس جمهور
هیچ دردی ، سینه این مردم رنج دیده را نسوزاند مگر آن دردی که هر روز می شیندند ، اختلاسی در گوشه کنار این مملکت رخ داده که ردپای ... در آن دیده می شود !
قوه قضایه هم نگران از تبعات خط قرمزی که شما کشیده اید و یا به مصلحت های خاصی که رعیت زاده ای چون من درکش نمی کنم ، سکوت اختیار کردند تا مدت 11 روزه شما در مرخصی معروف و دور کاری به 110 روز نکشد و آبروی نظام به چالش کشیده نشود .
کاش در این بحران سخت ، پا به پای این مردم می بودید و خود در قالب اپوزسیون قرار نمی گرفتید و ( نمی گذارند نمی گذارند ) نمی کردید و به جای بالا زدن گوشه پرونده دیگران ، اجازه میدادید پرونده عده ای که شما بهتر از من آنها را می شناسید فقط بررسی می شد و نه بالا می رفت !! امید است این مردم شما را ببخشند آقای برادر دیروز ! / 357
______________________________________________ بعضی از نظرات
مسافر تنها
سلام برادر عزیز
نقد منصفانه و خوبی بود . گر چه مقصر بیشتر این درد ها خود آقای احمدی نژاد است ولی نباید غافل شویم از آن های که از احمدی نژاد کارگر زاده از جنس مردم را موجود فرا زمینی و آسمانی ساختند . در دانشگاه کلمبیا آبروی یک ملت بزرگ رفت عده ای در ایران گفتند روزه شکر بگیرید ! مگر احمدی نژاد در آنجا معجزه کرده بود؟معاون ایشان گفت در مصر به من گفته اند اگر خداوند می خواست پیامبری مبعوث کند حتما آن پیامبر احمدی نژاد بود ! مگر در طول تاریخ پس از پیامب خاتم برای خدا قحطالرجال بود که احمدی نژاد پیامبر شود؟ گفت در سازمان ملل هاله نور دیده ام و حاصلی جز مضحکه قرار گرفتن بنیادی ترین اصل اعتقادی شیعه یعنی مهدویت نداشت . چاوز مسیحی شرابخوار را یار امام زمان گفت هیچ کس پیدا نشد به او اعتراض کند. براستی اگر غفلت خیلی از عالمان ما نبود باید برای هر کدام از این موارد عزای ملی اعلام می کردند . می دانی من معلمی هستم زخم خورده از تمام تدابیر غلط اقتصادی ایشان و می شناسم خیلی از کسانی که تمام اعتماد شان به دین و جمهوری اسلامی از بین رفته است چه کسانی باید جواب این اعتماد سوزی را بدهد؟
آنانی که خواسته یا نخواسته خود را به خواب غفلت زدند تا تمام ارکان دین و دولت و ملت از پایه سست و لرزان شود . بر ماست که حال که دوباره وقت انتخاب است از گذشته درس عبرت بگیریم و آینده را دست کسانی که نا اهل هستند ندهیم تا بتوانیم با تلاش دوباره مملکت را به سال 84 برسانیم . از این که کلام طولانی شد معذرت می خواهم . درد دلی بود که اگر می خواستم ادامه بدهم مثنوی هفتاد من کاغذ می شد.
لحظه هایتان آرام
