شاید بیشتر خودمان مقصر باشیم .شاید خیلی چیزها ، مثل همین مورد عکس شجریان و گوگوش ، برهنه شدن گلشیفته امری طبیعی باشد . اگر چه ته دلمان احساس سوزش کردیم و ربنّا در ضمیر ناخود آگاه صوتی ما هم در میان اصوات دیگر شروع به کم رنگ شدن نمود و غیرت ایرانی ما با دیدن تصویر برهنه گلشیفته آزرده شد .
نه شاید ، که قطعاً خودمان مقصریم ....
برای اولین بار ، سالهای گذشته ، دهه هفتاد ، وقتی فیلمساز مورد علاقه ام ، که تنش به خاک جبهه خورده بود و بوی آن خاک مقدس در فریم به فریم فیلم هایش پیچیده بود ، وقتی فیلمی ساخت که خانمی در آن بازی می کرد که بیشتر عروسک بود تا بازیگر ، در آن زمان و آن مقطع ، یادم می آید توی خوابگاه ، زمان دانشجویی ، به دوستانم گفتم :
کمرمان شکست !
چیزی که در ذهن ساخته بودم ، با شایعاتی که پخش شده بود ، مثل شیشه درمصاف سنگ خرد شد .
بعدها خیلی چیزها عوض شد .
سالهای بعد ، زمانی که فوتبالیستهای رفته به جام جهانی ، به جای فاتحان خرمشهرو آبادان ، با هلی کوپتر در ورزشگاه آزادی پیاده شدند و مورد استقبال عجیب و غریبی قرار گرفتند ، نوع دیگری از این اشتباه و قصور کلید خورد.
قهرمانانی پر ادعا و از درون تهی که هنوز مصاحبه های آبکی آنها در ورقه های کاهی مجلات زردکدر نشده ، فیلم های آنچنانی آنها در محافل شبانه و پارتی ها دست به دست گشت و نشان داد که بعضی ها ظرفیت شهرت را ندارند و دل سپردن مردم به آنها ، دل سپردن به سراب بود و چه سرخوردگی های عجیبی که ایجاد نگشت !!
نه آن آقا مقصر بود و نه اینها ، آن زمان من مقصر بودم که دل سپردم و مردم که بواسطه سطحی نگری به عده ای دل سپرده بودند ، و این چرخه ادامه داشت و ادامه دارد .
مثال فراوان است و دراین میان ، حکایت شجریان و گلشیفته ، حکایت دیگری نیست ...
شاملو با آن ابهت شاعرانه اش و شعرهای اجتماعی و سیاسی خاص خود ، وقتی در اوآخر زندگی ، (آیدا در آینه ) را سرود ، در ذهن خیلی ها ، خرد شد .
مخملباف ، ظرفیت 4 تا کف و سوت و هورا را نداشت و بجای روستاهای محروم کشورش ، در افغانستان مدرسه ساخت و آخر ، سر از جرس در آورد و مانند گاوی نه من شیرده عمل کرد ...
خیلی ها هنوز فیلم ها و قصه های اولیه او را در حوزه هنری به یاد دارند و از امروز او با تهوع یاد می کنند .
برای همین حکایت شجریان و گلشیفته ، حکایت دیگری نیست .
بد و خوب خانم فائقه آتشین به خودش بر می گردد اما در نگاه مردم ، گوگوش آواز خوان و رقاص کاباره ها و فیلم های فارسی و اکنون کنسرت های آن ورآبی هست .
شجریان با یک ربنای قدسی ، در ذهن مردم ایران جاودانه شده بود و هر چه بعد از آن خواند ، اگر چه حتی از او بهترهم پیدا می شد و صدایش شینده می شد ، باز او همیشه استاد و متفاوت بود . حتی در قضیه فتنه 88 با آنهمه خطای فاحش ، خیلی نوک حمله به سوی او نشانه نرفته بود که با این عکس ، تیر خلاص را به خودش شلیک کرد .
خواننده جوانی بنام شادمهر عقیلی با ترانه های زیبایش ناگهان به اوج رسید ، اما دلش برای رقصیدن با چند دخترک و توی لجن وول خوردن می لرزید!!
اشاره ام به یکی از ویدئو موزیک های اوست که در لجن می غلتید !!
خب به آرزویش رسید و رفت آنور آب و میان آن که خیل عظیم خواننده های رنگاوارنگ گم شد و دیگر هیچ اسمی از او نیست .
شاید آقای شجریان ، اینهمه سال ، دلش لک زده بود و پنهان کرده بود و اکنون آیدا درآینه اش را سرود و گلشیفته هم اینهمه سال برهنگی را با شرمنده گی پوشانده بود !
اما این دیگر شاید نیست ، به قطع ما خودمان مقصریم که از کسانی که ظرفیت درونی ندارند ، در ذهن خود قهرمان می سازیم و دل می بندیم و با دیدن با طن واقعه ای شان ، دل شکسته می شویم ...
پاورقی با عکس :
هانیه توسلی بازیگر سینما در گفتگو با یک مجله ، با توصیف احساسات فراوان ناشی از نگهداری یک حیوان همچون گربه ، گفت: من وقتی خیلی خسته ام و به خانه می آیم، یک بچه گربه را بغل می کنم و احساس می کنم مثل یک فیلتر عمل کرده و انگار محبتش به من بر می گردد ! وی در پاسخ به سوال خبرنگار این مجله درباره اینکه مگر بچه انسان نیز این حس را به مادر نمی دهد، در مقایسه ای عجیب و استدلالی قابل توجه می گوید: بچه مسئولیت دارد، وقتی بزرگ می شود یک آدمی می شود مثل ما ولی گربه شبیه ما ریاکار و دودوزه باز نمی شود !
