چرا امام حسن (ع) صلح و امام حسین (ع) قیام کرد ؟
چرا امام حسن (ع) صلح و امام حسین (ع) قیام کرد ؟ اگر صلح کار درستی بود چرا امام حسین (ع) با یزید صلح نکرد ؟ و اگر قرار بر جنگ بود . پس چرا امام حسن (ع) نجنگید ؟
پاسخ این سوال را باید در اوضاع و شرایط متفاوت زمان این دو بزرگوار و نحوه رفتار و شخصیت معاویه و یزد جستجو کرد از جمله اینکه معاویه در دوران زمامداری خود با نقشه ها وسیاستهای عوام فریبانه اش ، همواره سعی می کرد به حکومت خویش رنگ شرعی دهد او جامعه اسلامی را به جامعه غیر اسلامی تبدیل کرده بود . ولی با وجود آن ، ظوا هر اسلام را نسبتاً حفظ می کرد ،پرده ها را نمی دریده و در دربارش ، پاره ای از مقررات اسلامی رعایت می شد . او می دانست چون به نام دین دارد حکومت می کند نباید علناً کارهای خلاف دین انجام دهد .
به علاوه معاویه در حل و فصل امور ، سیاست فوق العاده ای داشت و مشکلات را به گونه ای حل می کرد که فرزندش یزید فاقد این سیاست بود ، همین دو موضوع پیروزی قیام و تاثیر شهادت در زمان معاویه را مورد تردید قرار می داد . چون در این شرایط افکار عمومی داوری صحیحی در مورد معاویه نمی کرد و حتی به میزان ا نحراف معاویه از اسلام آشنا نمی شد .
لذا جنگ امام حسن (ع) با معاویه بیشتر یک اختلاف سیاسی بر سرقدرت به شمار می رفت تا قیام حق در برابر باطل برخلاف معاویه ، یزید نه تنها تد بیر و سیاست پدر را نداشت ، بلکه از رعایت ظوا هر اسلام نیز که می خواست به نام آن بر مردم حکومت کند ، فرسنگها دور بود .
یزید جوا نی شهوت پرست و فاقد دور ا ندیشی و احتیاط بود و علناً مقدسات اسلامی را زیر پا می گذاشت و در راه ارضای شهوا ت خود از هیچ چیز فرو گذاری نمی کرد . یزید از لحاظ سیاسی آنقدر ناپخته بود که ما هیت اصلی بنی امیه را که دشمنی آشتی ناپذیر با ا سلام و احیای رژیم اشرا فی آن زمان بود کاملاً به مردم نشان داد .
با این شرایط یزید ، مزدوران حکومت بنی امیه ، نمی توا نستند قیام ا مام حسین (ع) را در ا فکار عمومی متهم کنند و رفتارهای خلاف شرع یزید ، مجوز خوبی برای قیام حسین بن علی(ع) جهت واژگون ساختن چنین حکومتی به شمار می رفت و مردم این قیام را قیام حق علیه باطل می شمرد ند نه نزاع بر سرقدرت .
علاوه بر آن ، ا بن زیاد که از طرف یزید با سپاه مجهزی به کربلا آمده بود ، هرگز حاضر به صلح نبود بلکه اعلام کرد که یا امام حسین (ع) باید تسلیم شود و با یزید بیعت کند و یا آنکه با امام (ع) وارد جنگ می شود و مسلماً امام بیعت با یزید را نمی پذیرفت .
از طرف دیگر این سپاه ا بن زیاد بود که ابتدا جنگ را آغاز کرد و امام (ع) هم پس از حمله سپاه دشمن ، صف آرایی کرد .
